Uit het ritme

Niet te geloven, maar we zijn vandaag precies 7 weken een gelukkig gezinnetje in Nigeria. We genieten enorm van elkaar en van de tijd die we met elkaar mogen doorbrengen.

Na het ontbijt staan we om 11.00 uur klaar, want we hebben vandaag een uitje. Mr. Fataye is niet alleen onze chauffeur, maar hij is ook kunstenaar en heeft een galerie. Vandaag gaan we kijken of er iets voor ons tussen hangt. We kopen 2 werken op casavapapier. Na de galerie rijden we door naar de markt. We hebben ook de kapotte slipper van Richard bij en voor 200 Naira (ongeveer 80 cent) kunnen we slipper na het marktbezoek weer ophalen. Achter de kraampjes en kruiwagens vol met pepers en uien duiken we via een smal poortje dieper de markt in. Het is smal en vol. Elkaar passeren gaat bijna niet en ergens even op je gemak kijken is er niet bij omdat iedereen er langs wil en iedere verkoper iets aan ons ojibo (blanke) wil verkopen. Uit ieder stalletjes klinkt het: what do you want? We gaan op jacht naar nieuwe schoenen voor Tessy. De smaak van de bevolking in Nigeria is zeker niet de smaak van ons. De schoentjes voor meisjes zijn ontzettend kitsch, soms al voorzien van een hakje en de schoentjes zijn van puur plastic gemaakt. Dat kan toch niet lekker zitten voor een 2 jarige… Een leuk en goed modieus schoentje voor Tessy zit er voor nu niet in. Met veel pijn en moeite vinden we een soort van sandaaltje (eigenlijk voor jongens). Daarna kopen we nog wat blikgroente op de markt, helaas zijn er bijna geen verse groenten te krijgen (je komt dan niet verder als uien, tomaten, yam of plantaan). Terwijl Mirian bezig is met de schoentjes voor Tessy koopt Richard een trosje kleine banaantjes. We halen de slipper op waarvan de zool is geplakt en gaan door naar de supermarkt om hier onze laatste inkopen te doen. Als we rond 14.00 uur terug zijn, is dat veel te laat voor Tessy. Ze heeft haar slaapje gemist en heeft honger. Na wat gegeten te hebben doet Tessy een middagdutje. Als Tessy net wakker is, worden we gebeld door de receptie dat er bezoek voor ons is, het is 17.30 uur. Het is de kledingmaakster. Het valt niet mee om duidelijk te maken wat we willen. We besluiten om 2 jurkjes voor Tessy te laten maken en hopelijk zijn deze zondag klaar. We zijn heel benieuwd waar ze mee terug komt. Omdat dit wel enige tijd heeft gekost is ons eten in het restaurant (wat vanaf  ongeveer 18.00 uur klaar stond) inmiddels aan de koude en slappe (frietjes) kant. Na het eten skypen we nog wat en daarna gaat Tessy slapen. Wij computeren wat en gaan dan ook slapen.