Afscheid en probeerseltje

Op 19 november kregen we gezelschap van een jongetje waar de stichting zich over ontfermde. Hij had het erg goed naar zijn zin bij ons, maar vandaag reist hij weer verder. Wij wensen hem alle goeds voor de toekomst toe. Fatima heeft de eerste papieren voor ons bij die we nodig hebben voor het vervolg van de procedure. We moeten goed de namen checken of alles nu klopt.

Ook in Akure wisselen de nanny’s op maandag. Met veel enthousiasme begroeten we Sade weer. Ze is blij de kinderen weer te zien. Daarna duikt ze de keuken in om te gaan koken. Ze legt aan Mirian en Kerstin uit hoe je Egusi soup maakt en we mogen zelfs proeven als ze klaar is. Uit de hete pan krijgen we een beetje van het goedje in onze hand, de blaren staan daarna nog net niet in onze hand. Wij houden het bij wentelteefjes op z’n Engels (wentelteefjes met witte bonen in tomatensaus), smaakt ook prima en de laatste broodrestjes kunnen we zo opmaken.

Als we ’s middag in de tuin hangen checkt Sade of het haar Tessy al lang genoeg is om er iets leuks mee te doen. Ze vliegt naar haar kamer en komt terug met rubberen touwtjes. Binnen een handomdraai heeft Tessy een heel klein Pippi Langkous staartje. Ze voelt eraan maar weet niet wat ze ervan moet vinden en wij ook niet. Voordat Tessy gaat slapen haalt Mirian het er maar weer uit. We laten het haar van Tessy nog maar even zo zoals het is, dat is prima.

Omdat we nu samen met Sander en Kerstin koken doen we nu ook gezamenlijke inkopen bij de Shoprite. Dat kookt gemakkelijker, we kunnen beter met de ruimte omgaan die wij tot onze beschikking hebben in de keuken en het is vooral veel gezelliger en goed voor het ritme van de kinderen. Het is Richard gelukt om extra data te kopen. Morgen gaan we vragen of we ergens kunnen zwemmen.