Naar Akure

De wekker staat om 6.00 uur. Tjop Tjop… we gaan naar Akura. De 4 weel drive zit vol. We mogen zelfs de buggy meenemen omdat we niet in het hotel verblijven maar in het guesthouse op de compound.

Het is een erg lange en hobbelige weg. We hebben er denk anderhalf uur over gedaan om Lagos uit te komen. Onderweg worden we diverse malen door de politie aangehouden d.m.v. een roadblock en 1 agent vraagt zelfs of we alle koffers willen openen. Ik weet niet wat hij verwacht maar bij ons is er niet veel te halen. De weg is niet echt best. We slalommen steeds om de grote gaten in de weg van wel 30 centimeter diep of nog groter heen. Op het laatst vind Tessy het ook niet echt leuk meer en Mirian ook niet. De rit heeft lang genoeg geduurd. Tessy wil uit haar kinderstoel. Ze mag bij Mirian op schoot en valt in slaap. Rond 14.30 uur komen we aan. In het huisje is een nanny aanwezig (alleen zijn er op dit moment geen kindjes die opgevangen worden). We krijgen een kamer. We hebben een gezamenlijke woonkamer en keuken. Er is veel buitenruimte, dus Tessy kan lekker haar pasjes oefenen op haar nieuwe schoenen. Fatima, ons contactpersoon in Akure, is er ook en heet ons van harte welkom. Na het eten is Fatima ook nog even op bezoek. Ze zegt, zorg dat je om 8.00 uur morgenvroeg klaar bent. We hebben waarschijnlijk wat te doen morgen. Om 21.00 uur horen we dat we morgenvroeg in de rechtbank verwacht worden. Dat zou toch volgende week dinsdag pas zijn?  Fatima zegt; this is Nigeria, anything can happen. Nog snel even onze kleren strijken want we hebben maar stroom tussen 18.00 en 22.00 uur.  Weer de wekker zetten om 6.00 uur. Arme Tessy, helaas is er nog steeds geen regelmaat wat haar slaappatroon niet ten goede komt.